Xwediyê mirî kor e
Politik Analiz / 05 Eylül 2017 Salı Saat 05:03
12 Punto 14 Punto 16 Punto 18 Punto
Di Kurdî de gotineke pêþîniyan heye ku dibêje “Xwediyê mirî kor e”. Ev gotin niha ji bo Barzanî bi tevahî derbasdar e

Di esas de tê wateya ku mirov bixwe di nav tiþtekê de be, herkes pê haydar be, lê agahiya mirov bixwe jê tune be, ji rastiyê xafil be. Jixwe Barzanî jî di pozîsyona xwediyê mirî de ye, ruxmî vê jî pê nizane, an jî bi tevahî xwe dixîne rewþeke nezan de.

Di van rojan behseke germ li ser referandûma Baþûrê Kurdistanê tê kirin, ango mixabin ku çarenûsa gelê Kurd ku jixwe têra xwe pê hatiye lîstin, niha ji hêla Barzanî û PDK’ê ve bi þeklekî herî xirab dîsa tê bikar anîn û birastî ev cihê xemgînî û þermezarkirinê ye. divê gelê Kurd vê bipirse ku “kê/kî ev destûr jê re daye li ser qedera wan wiha bileyîze? bike amrazek ji bo berjewendiyên xwe û di dawiyê de jî yên ku dijî vê rewþê derdikevin tewanbar dike.”

Bêguman mafê serxwebûnê wek ji bo her gelekê, yek ji mafê herî rewa û pir derengxistî ya gelê Kurd e. Kurdistan di navbera çar dewletan de hatiye dagirkirin û vê yekê zerbeyên giran li gelê Kurd xistiye. Tiþta ku nayê pejirandin û divê tevahiya gelê me li dijî wê bisekine jî nêzîkatiyên ku vî mafî bikar tînin û wiha jî bêwate dikin e. Barzanî û PDK tucar siyaseteke Kurdistanî û li gor daxwaz û berjewendiyên gelê Kurd pêþ nexistine. Barzanî reçeteya Kurd bi taybet jî li dijî tevger û têkoþerên Kurdistanê þuxilandiye û ji dewletên desthilat di vî alî de tewîzên pir zêde girtiye. Ger dîroka siyasî ya vê partiyê were mêzandin bi dijbertiya rêxistinên Kurd re dagirtiye. Bi Rûsya, Emerîka, Îran, Rejîma Bees ya Sedam û Tirkiyê re pêwendiyên wî ji bo linavbirina rêxistinên Kurd bûye. Lewre darbeyên mezin li netewa Kurd xistiye. Þerên 92, 95, 97 yên ku bi leþkerên Tirkiyê re êrîþ anîn ser gerîlayên PKK’ê, herwiha rola nayînî ya di pêkhatina komploya navnetewî ya li ser Rêber Apo de leyîst, yek ji sersebebê esasyî yê astengkirina Kongreya Netewî ya Kurdan jî dîsa esereke Barzanî û PDK’ê ye. Di salên dawî de êrîþa ku ji Musulê destpêkir û xwe gihande Mexmûr û Þengalê jî berhemeke hevkariya Barzanî bi çeteyên DAIÞ’ê re bû. Dîsa êrîþa ku çeteyên PDK’ê bi ser Xanesora Þengalê de anîn û bû sedema þehadeta þervanên HPG, YBÞ û nûçegihan Nûjiyan Erhan jî bi telîmata Barzanî-Erdoxan pêk hat.

Birastî dîroka Barzanî û PDK’ê bi xiyanet û neyariyên wiha pir e û divê ji hêla gelê Kurd ve tucar jî neyê jibîr kirin. Herî zêde jî jinên Kurd ku êþa parçebûn û dagirkeriya li ser Kurdistanê bêtir bûye para wan, qet û qet vê yekê jibîr nekin. Ji ber hebûna vê partiyê û vê zihniyeta ku xwe bi tevahî radestê siyasetên dewletên dagirker û dijminên Kurdan dike, ji bilî xirabî û zirarê tiþtekê ji bo Kurdan nayîne.

Niha ku referandûm pêk tê, ev mafê hemû gelê Kurd, herî kêm gelê me yê Baþûrê Kurdistanê ye bi hemû beþên xwe yên civakî ve ku derbarê vê biryara çarenûsaz de, nêrîn û biryara xwe diyar bikirana. Di rewþa heyî de Barzanî wek karîkatûrê Erdoxan, bi heman rê û rêbazî, her tiþta ku dixwaze li ser gelê Baþûr ferz dike. Di esil de ev ne biryareke gelemperî ya gel e, ev ferzkirina vîna partiyeke serdest li ser gel e. Tenê ji gel re jî hilbijarteka ‘erê’ an jî ‘Na’ hatiye hiþtin. Gel ger ku bêje erê jî nabe, bêje na jî nabe. Herdu jî bikêr nayên, îhtîmala xeteriyan bixwere tînin.

Barzanî dibêje ku armanca me netew-dewlet nîne. Dê dewletek ku ji hemû pêkhateyan pêk bê, ava bibe, demokratîk bibe(!). Di holê de bi sedan nakokî û dijbertî derdikevin. Mirov qet nikare pîne jî bike, ji ber rewþa Barzanî û zihniyeta wî di cewher de bi vê rastiyê nakok e.

Demokrastî têgeheke ewçend berfireh e ku pênasekirina wê mijara vê nivîsê nîne, lê em tenê têghiþtina Demokrasiyê ya bi gelemperî esas bigirin, dîsa jî Barzanî bi pratîka xwe ya ku ji sala 2003’ê heya niha li Baþûrê Kurdistanê daye meþandin, di sinifê de dimîne. Tu elaqeya PDK û demokrasiyê bi hev re nîne. Zagona herêma baþûrê Kurdistanê li ser þerîetê ava bûye. Wiha jî nikare were îdeakirin ku mafên civak, takekes, pir-rengî û bi taybet jî jinê tê de heye. Jixwe bêtirî du sal e bi ser erka Barzanî re derbas dibe, lê belê kursiya desthilatiyê bernade. Parlemento bi þêweyeke ne rewa hatiye betalkirin. Parlementer bi astengiyan re rûbirû dibin. Sazî û dezgehên jin û ciwanan li cihê ku PDK serdest e, hatine girtin. Rojane jin an têne kuþtin, an jî xwe dikujin û li berameberê vê tu helwestek nayê nîþandayîn. Înfazkirina rojnamevan û kesayetên muxalîf ku rexne li siyasetên PDK’ê digirin, rûyê herî reþ ê vê partiyê ye. jixwe Barzanî di aliyê polîtîkaya ji bo parçeyên din ên Kurdistanê jî ji bilî neyînîbûnê karîgeriyeke din nekiriye. PDK ji destpêkê ve bi þêweyeke eþkere dijîtiya Þoreþa Rojavayê Kurdistanê kiriye û dike. Ji bo têkbirina destkeftiyên gelê Rojava, herwiha li beramberî têkoþîna Kurdan ya li Bakûrê Kurdistanê, bêyî ku veþêre hevkariya Tirkiyê dike. Bi tepisandin û marjînalkirina rêxistinên Rojhilatê Kurdistanê re jî pêwendî bi Îran ango rejîma sêdareyê dide çêkirin. Radestkirina bi sedan jinên Êzidî ji çeteyên DAIÞ’ê jî êdî dilopa herî dawî ya lîwanê ye ku bi ser de dirije.

Lê tiþta ku sosrete Barzanî diyar dike ku ew netew-dewlet pêþ naxin. Di vir de jixwe mirov wiha dikare bêje ku Barzanî heta nekariye bigihîje asta Netew-dewletê jî. Ji ber di zihniyeta ku netew-dewletê ava dike de herî kêm nasnameya yek netewî zêde derdikeve pêþ, aborî, siyaset û berjewendiyên netewî esas tê wergirtin. Lê PDK ji vê jî mehrûm e. Ango aboriyeke berbend (vabeste), siyaseteke berbend dimeþîne û bi navê netew tiþtek di holê de nîne. Barzanî nikare û nekariye xwe bigihîne sînorê zihniyeta netew-dewletê jî. Jixwe di xeyala Barzanî de eþîre-dewlet heye, heke ji vê kêmekê pêþdetir biçe jî partî-dewlet heye. Dewleta Kurdî (!) ji bo partiya PDK tê çêkirin. 

Niha li baþûrê Kurdistanê civak hatiye birçî hiþtin. Siyaset û birêvebirin bi xwe re dane girêdan. Rojane bi dehan ciwanên baþûrê Kurdistanê ji bêhîvîtiyê xwe li peravê deryayan didin ji bo ku herin Ewrûpa û li wir jiyaneke din biafirin. Mamoste, karmend, peþmerge di nav xîzanî de dijîn û nikarin heta heqdestên xwe jî wergirin. Çandinî bi tevahî ji holê rabûye û ger rojekê deriyên sînorê Xabûr an jî yên Rohilat ji hêla Îranê ve werin girtin baþûrê Kurdistanê dê birçî bimîne. Herwiha di van 15 sal desthilatiya PDK’ê de yek karxane, kargeh û fabrîqe nehatiye çêkirin. Bajarên baþûrê Kurdistanê kirine navendên bînayên bi çîmento ku ekolojiyê ji holê radikin. Petrola baþûrê Kurdistanê ji Tirkiye û welatên Ewrûpî re diçe, gel di nav xîzanî de digevize. Jixwe gendelî û diziyên têne kirin bê hed û hesab in. Di haleke wiha de baþûrê Kurdistanê çawa dikare serbixwe bibe. Bibe dewlet? Bibe dewleteke demokratîk!?

Birastî jî Barzanî xwediyê mirî ye, polîtîkayên partiya wî, rê û rêbazên wî bi tevahî vala ne û ew bixwe ji vê yekê bê agah e, an jî naxwaze bawer bike.  

Berfîn Tara

Navenda Lêkolînên Stratejîk a Kurdistanê

www.lekolin.com - www.lekolin.org - www.lekolin.net – www.lekolin.info -www.navendalekolin.com -http://kursam.org/index.html- http://kursam.net/index.html

Parveke

TAGS(ETIKETLER): Xwediye  miri  kor  e  

Bu Yazýya Henüz Yorum Eklenmemiþ.